پسر نامرئی: داستانی برای نشان‌دادن قدرت مهربانی

معمولاً در همه‌ی کلاس‌ها و جمع‌ها، بچه‌ای را می‌بینیم که به دلیل ویژگی‌های شخصیتی‌اش نتوانسته با دیگران ارتباط مؤثر برقرار کند و توجه دیگران را به خودش جلب کند. «برایان» هم از همین دست کودکان است. بچه‌ها و حتی خانم معلم به‌سختی متوجه حضور برایان در کلاس می‌شوند؛ انگار او کاملاً نامرئی است. موقع بازی‌ در زنگ تفریح، موقع خوردن ناهار، زنگ بازی آزاد و خلاصه تقریباً در همه‌ی اوقات مدرسه کسی برایان را نمی‌بیند. تا اینکه بعد از مدتی، شاگرد جدیدی به نام «جاستین» به کلاس اضافه می‌شود. در ابتدا بچه‌ها به او هم اعتنایی نمی‌کنند، اما روز بعد جاستین در کمدش، نامه‌ای محبت‌آمیز از برایان پیدا می‌کند؛ نامه‌ای که باعث می‌شود بین آن‌ها دوستی شکل بگیرد، گروه تشکیل بدهند و پروژه‌ی کلاسی‌شان را پیش ببرند. عملکرد برایان در کار گروهی توجه همه را به خود جلب می‌کند.