درباره‌ی متن و تصاویر:

نویسنده این کتاب را بر اساس پژوهش‌های گسترده در حوزه‌ی روان‌شناسی و پس از سی سال تجربه‌ی فعالیت در زمینه‌ی درمان بالینی کودکان و نوجوانان نوشته است. او تلاش کرده در قالب جملاتی بسیار کوتاه و ساده، کودکان را با احساس غم و اندوه و مسئله‌ی افسردگی آشنا کند.

تصاویر در تمام صفحات، نمای نزدیکی از شخصیت اصلی داستان را نشان می‌دهد تا خواننده خودش را به او نزدیک ببیند و احساس ناراحتی‌اش را درک و با او همدلی کند. تصاویر جزییات کمی دارند تا حواس بچه‌ها فقط به موضوع اصلی جلب شود.

در پایان کتاب، راهنمایی برای بزرگسالان نوشته شده که بتوانند ناراحتی فرزندشان را تشخیص دهند، راهکارهای کمرنگ‌کردن این احساس را یاد بگیرند و تشخیص بدهند که چه زمانی باید از مشاور کودکان یا روان‌درمانگر کمک بگیرند.

قلم انتخابی و بزرگی نوشته‌ها، خواندن کتاب را برای بچه‌هایی که تازه با مهارت خواندن آشنا شده‌اند، امکان‌پذیر می‌کند.

سرنخ‌هایی برای گفت‌و‌گو با بچه‌ها:

ابتدا با فرزندتان درباره‌ی احساسات مختلف گفت‌وگو کنید. به او بگویید احساس خوب یا بد وجود ندارد و حتی غم و اندوه هم احساسی انسانی و طبیعی است. می‌توانید گفت‌وگو با فرزندتان را به کمک این پرسش‌ها هدفمند کنید:

چه اتفاق‌هایی باعث می‌شود احساس غم و اندوه به سراغت بیاید؟
چه اتفاق‌هایی باعث می‌شود لبخند به لبت بیاید؟
وقتی احساس غم یا خشم می‌کنی، چه کارهایی می‌کنی که حالت بهتر شود؟
نوشیدن آب خنک و خواندن کتاب به تو احساس بهتری می‌دهد یا آب‌دادن به گل‌ها و گوش‌دادن به موسیقی؟
چه چیزهایی در طبیعت ممکن است حالت را بهتر کند؛ درازکشیدن روی چمن‌ها، کاشتن گیاه، بوکردن گل‌ها یا گوش‌دادن به صدای پرنده‌ها؟
در اطرافیانت کسی را دیده‌ای که همیشه شاد و پرانرژی باشد؟ به نظرت او هیچ‌وقت احساس غم یا اندوه نمی‌کند؟

نکات تربیتی:

اغلب ناراحتی‌های بچه‌ها گذرا و معمولی‌ است، اما گاهی ممکن است احساسی از غم یا اندوه به آن‌ها دست بدهد که ماه‌ها ادامه پیدا کند و زندگی عادی و روزمره‌‌شان را به اختلال و آشفتگی دچار کند. کودکان ظرفیت کمی دارند و تحمل غم و اندوه برایشان دشوار است. هر کودکی ناراحتی‌اش را با شیوه‌ی خاص و منحصر به خودش بروز می‌دهد؛ یکی ممکن است شکایت کند و ناراحتی‌اش را با داد و فریاد به زبان آورد، دیگری ممکن است از پدر و مادرش دوری کند و به کنج آرام و خلوتی پناه ببرد.

بعضی وقت‌ها که ناراحتم به شما در جایگاه پدر و مادر کمک می‌کند نشانه‌های غم و افسردگی کودکان را بشناسید، زمینه‌های ایجاد ناراحتی در فرزندتان را پیدا کنید، به علائم جسمی و رفتاری او آگاه شوید و کمک کنید این احساس را مهار یا مدیریت کند.

بخشی از کتاب بعضی وقت‌ها که ناراحتم:

بعضی‌وقت‌ها که ناراحتم

می‌توانم به صداهای زیبایی مثل بارش باران و آواز پرندگان یا آهنگ‌های محبوبم گوش کنم.

می‌توانم چیزهای خوش‌بو مثل گل‌ها و میوه‌ها و هوای تازه را بو کنم... یا خوراکی‌های سالم بخورم.

حتی آب‌دادن به گل‌ها هم باعث می‌شود ناراحتی‌ام از بین برود.

متن پشت جلد کتاب:

بعضی‌وقت‌ها که ناراحتم منبع بسیار خوبی برای کمک به کودکانی است که نمی‌دانند چطور با احساس غم و اندوه خود کنار بیایند. این کتاب می‌تواند به کودکان کمک کند که ناراحتی یا افسردگی خود را تشخیص بدهند، و به آن‌ها راه‌حل‌هایی ارائه می‌دهد که بتوانند بر حس‌های بدنشان غلبه کنند.

در متون مشابهی که برای بچه‌ها نوشته می‌شود، معمولاً واژه‌ی افسردگی به‌کار نمی‌رود، اما این داستان ساده و تأثیرگذار، با تصاویر واقع گرایانه، هم به بچه‌ها و هم به بزرگ‌ترها کمک می‌کند تا خیلی زود نشانه‌های افسردگی را تشخیص بدهند و به درمان آن بپردازند. بچه‌ها همچنین می‌توانند از طریق بازی یا تماشای زیبایی‌های طبیعت یا حتی آب‌دادن به گل‌های خانه ناراحتی‌شان را از یاد ببرند. البته گاهی ممکن است هیچ‌کدام از این راه‌حل ها فایده‌ای نداشته باشد و لازم باشد که راهکارهای دیگر پیشنهاد‌شده در کتاب به‌کار گرفته شود.

فعالیت‌های جنبی برای کار در منزل یا مدرسه:

از فرزندتان بخواهید هر روز صبح پیش از رفتن به مدرسه یا شب‌ها پیش از خواب، احساساتش را بنویسد یا آن را نقاشی کند.
جدولی طراحی و آماده کنید که فرزندتان بتواند در ستون هر روز از هفته، به کمک شکلک(ایموجی) احساسش را یادداشت و ثبت کند. پیگیری روند ایجاد احساس‌ها از این طریق آسان‌تر می‌شود.
با کمک هم فهرستی تهیه کنید از چیزهای به‌ظاهر پیش‌پاافتاده‌ای که باعث خنده و شادی ما می‌شوند.
تعریف‌کردن لطیفه‌های ساده‌ی کودکانه و حل چیستان‌های متناسب با سن فرزندتان، روش خوبی برای برقراری ارتباط بیشتر با او و در نتیجه، کمک به مهار احساس غم است.
از فرزندتان بخواهید با سلیقه‌ی خودش موسیقی بی‌کلام آرامی را از اینترنت دریافت کند و آن را در خانه پخش کنید.
اگر احساس کردید فرزندتان به تخلیه‌ی احساس غم و اندوه نیاز دارد، با هم گل‌بازی یا خمیربازی کنید و مجسمه‌های جورواجور بسازید.
شیوه‌های ساده‌ی شکرگزاری را با جزییات و مثال به فرزندتان یاد بدهید. شکرگزاری یکی از روش‌های مؤثر و کارآمد مهار احساس‌های ناخوشایند است که دوام و ماندگاری بسیاری دارد.
با فرزندتان به فروشگاه نوشت‌افزار بروید، با انتخاب خودش یک دفتر شکرگزاری تهیه کنید و از او بخواهید هر روز اتفاق‌های خوب و آنچه را که باعث خوشحالی‌اش می‌شود، در دفتر یادداشت کند.
برای فرزندتان خاطره‌ای تعریف کنید از مواقعی که توانسته‌اید به احساس اندوه خود غلبه کنید و زندگی را پرشور و پویا ادامه دهید.
از فرزندتان بخواهید تصویری از خودش را در محیط زندگی نقاشی کند و احساسش را در آن تصویر نشان دهد.
از فرزندتان بخواهید گلدان‌های خانه را آب بدهد یا در پختن کیکی که دوست دارد به شما کمک کند.
فضای آرامی در گوشه‌ای از خانه فراهم کنید که با رنگ‌های شادی‌بخش تزیین شده باشد و به امکاناتی مانند پخش موسیقی، کتاب، خمیربازی، عروسک‌ها و کوسن‌های نرم و اسباب‌بازی‌های فکری آرام‌بخش و سرگرم‌کننده مجهز باشد تا فرزندتان بتواند در مواقعی که ناراحت است، به سکوت و امنیت آنجا پناه ببرد و احساس آرامش کند.